Szanowni Państwo
Nawiązując do zmian w zakresie podatku od nieruchomości, wprowadzonych w drodze ustawy z dnia 19 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1757), które obowiązują od 1 stycznia 2025 r., przekazuję informację dotyczącą nowych zasad opodatkowania podatkiem od nieruchomości, które należy uwzględnić przy składaniu Deklaracji na podatek od nieruchomości na rok 2025 lub składaniu (korygowaniu) Informacji o nieruchomościach i obiektach budowalnych.
Powołana na wstępie ustawa wprowadza podatkową definicję obiektu budowlanego (art. 1a ust. 2a). Za obiekt budowlany uważa się budynek lub budowlę, z wyłączeniem wyrobisk górniczych, a także niewielkich obiektów stanowiących: obiekty kultu religijnego – w szczególności kapliczki, krzyże przydrożne i figury; obiekty architektury ogrodowej – w szczególności posągi i figurki ogrodowe, wodotryski, mostki, pergole, murowane grille i oczka wodne; obiekty użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku – w szczególności śmietniki; wiaty na wózki dziecięce i rowery oraz obiekty stanowiące wyposażenie placów zabaw dla dzieci.
Ponadto w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy zawarta została nowa definicja budynku, zgodnie z którą za budynek uważa się obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz który posiada fundamenty i dach, z wyłączeniem obiektu, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność.
Co do „instalacji zapewniających możliwość użytkowania budynku zgodnie z przeznaczeniem”, to chodzi tu m.in. o instalacje gazowe, wodno – kanalizacyjne, elektryczne, które zapewniają możliwość użytkowania budynku zgodnie z przeznaczeniem. Nie są to specjalistyczne instalacje służące np. do produkcji, czy wytwarzania towarów, gdyż takich instalacji nie można uznać za powodując wykorzystanie budynku zgodnie z jego przeznaczeniem.
Ustawa wprowadza również definicję trwałego związania z gruntem, zgodnie z którą trwałe związanie z gruntem to takie połączenie obiektu budowlanego z gruntem, które zapewnia temu obiektowi stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, mogącym zniszczyć lub spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się obiektu budowlanego na inne miejsce. Jeśli chodzi o trwałe powiązanie obiektu z gruntem to najczęściej są to fundamenty, które zapewniają pośrednictwo z gruntem. Jednakże to nie tylko fundamenty monolityczne, czy płytowe, ale również mocowanie obiektu budowlanego do gruntu za pomocą kotew, śrub (gruntowych, mechanicznych), mikropali, wylewka betonowa, słupy punktowe, drewniane słupy, pale, płyty fundamentowe, bloczki betonowe umieszczone w gruncie i umocowane za pomocą żywic chemicznych, czy też systemy ramowe połączone platformami, zaciski, słupy fundamentowe zintegrowane z gruntem, podpory stalowe, inne.
Ponadto, budynek winien być wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadać fundamenty i dach. Stan dachu nie przesądza o tym, czy mamy do czynienia z budynkiem. Jeśli chodzi natomiast o wydzielenie budynku z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, to w tym przypadku nie są to wyłącznie ściany, ale również filary, słupy, kolumny, które spełniają funkcję wydzielenia i zapewniają możliwość ustalenia granicy budynku.
Ustawa wprowadza również definicję robót budowlanych, za które uważa się prace polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.). Informacje w zakresie robót budowalnych zawarte są w dokumentacji budowalnej budynku, który winien spełniać określone normy budowalne.
Z uwagi na nowe uregulowania, hale namiotowe, czy też hale „blaszane” osadzone na różnego rodzaju fundamentach i związane trwale z gruntem za pomocą np. kotew, jak również garaże blaszane osadzone na płycie betonowej, fundamentach punktowych lub innych i przytwierdzone do podłoża za pomocą kotew, śrub(chodzi o każde rozwiązanie, które zapewnia trwałą integrację konstrukcji z podłożem, co nie wyklucza możliwości łatwego demontażu); różnego rodzaju obudowane wiaty przytwierdzone trwale do gruntu - dotąd opodatkowane jako budowle w przypadku związania z prowadzoną działalnością gospodarczą, albo nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w przypadku braku ich związania z działalnością gospodarczą - począwszy od 01.01.2025 r. winny zostać zakwalifikowane jako budynki (w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jako budynki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą).
Ustawa w art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. a wprowadza nową definicję budowli. Jak wynika z powołanego przepisu, budowlą są:
a)obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w załączniku do ustawy (w załączniku tym określono obiekty, które należy uznać za budowle), wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem – wzniesione w wyniku robót budowalnych, także w przypadku, gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie;
b) elektrownie wiatrowe, elektrownie jądrowe i elektrownie fotowoltaiczne, biogazownie, biogazownie rolnicze, magazyny energii, kotły, piece przemysłowe, kolej linowa, wyciąg narciarski oraz skocznia, w części niebędącej budynkiem – wyłącznie w zakresie ich części budowlanych,
c) urządzenie budowlane – przyłącze (jako najprostszy element uzbrojenia terenu, np. przyłącza wodnokanalizacyjne, rurociągi, zapory, studzienki, baseny podziemne, które łączą sieć z budynkiem) oraz urządzenie instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków (np. zbiorniki retencyjne, zbiorniki ścieków) oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w lit. a, niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem (np. urządzenia grzewcze – piece, kotły, pompy ciepła, ogrzewane podłogi wówczas, gdy zapewniają ogrzewanie całego zakładu; urządzenia sanitarne - pompy do wody; urządzenia zapewniające bezpieczeństwo, w tym np. monitoring zewnętrzny, systemy alarmowe, systemy przeciwpożarowe – zbiornik przeciwpożarowy podziemny, zraszacze wewnątrz budynku; systemy służące do odprowadzania spalin, gazów – odciągi, wyciągi, kominy przemysłowe; systemy klimatyzacyjne - klimatyzatory, rekuperatory, inne - wzniesione w wyniku robót budowlanych, także w przypadku, gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie.
d) urządzenie techniczne inne niż wymienione w lit. a–c – wyłącznie w zakresie jego części budowlanych – wzniesione w wyniku robót budowlanych, także w przypadku gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie (przykładowo znajdujące się wewnątrz budynku dźwigi, windy, schody ruchome, suwnice dla dźwigów wewnętrznych i dźwigi, które się po nich poruszają, szlabany, garby spowalniające, stacje ładowania samochodów, rampy załadunkowe, doki, wiaty i zadaszenia, urządzenia do produkcji energii odnawialnej (panele fotowoltaiczne na dachu), automatyczne bramy i furtki, systemy nawadniające;
e) fundamenty pod maszyny oraz pod urządzenia techniczne, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – wzniesione w wyniku robót budowlanych, także w przypadku, gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie.
W świetle powyższych regulacji, budowla związana z prowadzoną działalnością gospodarczą podlegająca opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości może znajdować się również w budynku. Wówczas są to dwa różne przedmioty opodatkowania.
Z uwagi na powyższe, ustawodawca nakłada obowiązek podatkowy na właścicieli nieruchomości oraz obowiązek złożenia informacji IN-1 Informacja o nieruchomościach i obiektach budowlanych (w przypadku osób fizycznych oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) lub deklaracji DN-1 Deklaracja na podatek od nieruchomości (w przypadku osób prawnych) – celem właściwego opodatkowania posiadanych nieruchomości.
