www.kolo.pl

W Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Kole odbyło się spotkanie promujące książki Zbigniewa Freudenreicha „Wspomnienia wojenne poznańczyka” oraz Jerzego Freudenreicha „Jak to było wczoraj” z udziałem Ewy Freudenreich, córki Zbigniewa. Jest rodziną Czesława Freudenreicha - ostatniego przedwojennego właściciela Fabryki Fajansu i Majoliki w Kole.

Moderatorem spotkania był pan Dariusz Matysiak. Opowiadał o książce "Jakby to było wczoraj", zaś drugą publikację omawiała pani Ewa. Oboje czytali fragmenty utworów. Książki można wypożyczać w książnicy.

Zbigniewa Freudenreicha "Wspomnienia wojenne poznańczyka" obejmują okres okupacji spędzonej w stolicy, udział autora w powstaniu warszawskim, pobyt w obozie jenieckim i powrót do kraju w 1946 roku. Rzecz rozgrywa się głównie w Warszawie, ale są też wątki poznańskie i kolskie, jako że przyjacielem autora i jego okupacyjnym dowódcą był Kazimierz Imiłkowski pseudonim "Blizna" pochodzący z Koła. W obszernym suplemencie do tych wspomnień autor zawarł dzieje rodu Freudenreich, ze szczególnym uwzględnieniem losów trzech braci: Stefana, Czesława i Romana. Z kolei wspomnienia Jerzego Freudenreicha pt. "Jakby to było wczoraj" rozpoczynają się na początku XX wieku i zawierają mnóstwo informacji o tamtym okresie. Autor urodził się w 1904 roku w Kaliszu, opisuje więc z autopsji wejście Niemców do Kalisza i zbombardowanie miasta w 1914 roku, walczył w obronie Lwowa, a rok później w wojnie z bolszewikami. Brał udział w przewrocie majowym (po stronie sił rządowych), podczas okupacji działał w konspiracji (konstruował miny wybuchowe). Jego życie pełne było niezwykłych wydarzeń, czego odzwierciedleniem są spisane pod koniec życia wspomnienia. 

Obaj autorzy byli synami Romana Freudenreicha, a więc bratankami Czesława. Byli braćmi przyrodnimi, bowiem matka Jerzego zmarła w dwa lata po jego urodzeniu i wkrótce Roman ponownie się ożenił. Braci dzieliło szesnaście lat, a ich wzajemne relacje nie były łatwe, czego ślady można dostrzec podczas lektury obu książek. Te antagonizmy dodatkowo podnoszą emocje, z jakimi czytelnik będzie miał do czynienia podczas czytania wspomnień.