www.kolo.pl

U schyłku roku, setne urodziny obchodziła Pani Eugenia Konicka. Uroczyście, ale przede wszystkim rodzinnie, w przytulnym, pełnym ciepła domu, w otoczeniu bardzo licznej rodziny, Seniorka usłyszała wiele ciepłych słów i gratulacji. Wśród zaproszonych gości, byli także: kolski burmistrz Krzysztof Witkowski wraz z przedstawicielami urzędu, dyrekcja i pracownicy MOPS oraz reprezentantka ZUS.

Dostojna Jubilatka miała 6 dzieci, ku wielkiej radości doczekała się 13 wnucząt, 19 prawnucząt (niebawem na świecie pojawi się jeszcze 2) oraz już 7-letniego praprawnuka. Kto tylko mógł z tej licznej rodziny, z Polski, czy ze świata, na urodziny Babci Eugenii dotarł. Dom rodzinny z ledwością pomieścił potomków. Zaproszeni goście zabrali głos, życząc Seniorce zdrowia i zadowolenia. Dla burmistrza Krzysztofa Witkowskiego była to pierwsza taka uroczystość, odkąd objął urząd. Przyznał, że jest wzruszony, a przebywanie wśród tak licznej, wielopokoleniowej rodziny, w tak ważnym dla niej dniu, to zaszczyt. Włodarz wręczył Seniorce bukiet kwiatów i upominek, ale przede wszystkim odczytał gratulacje skierowane do pani Eugenii przez Prezesa Rady Ministrów. - Należy Pani do pokolenia głęboko doświadczonego w dziejach Polski, które stawało przed różnymi wyzwaniami. Była Pani świadkiem wielu trudnych, ale i doniosłych wydarzeń, które kształtowały kolejne pokolenia Polaków, ich patriotyzm i miłość Ojczyzny. Seniorzy stanowią dziś (.) niezwykle istotną grupę naszego społeczeństwa. Możecie jeszcze bardzo wiele dać rodzinie, najbliższemu otoczeniu, a także innym, szczególnie młodym ludziom, wkraczającym w czas dokonywania pierwszych, ważnych życiowych wyborów. Święty Jan Paweł II nazwał Seniorów "strażnikami pamięci zbiorowej", którzy "mają szczególny tytuł, aby być wyrazicielami wspólnych ideałów i wartości". (.) składam na Pani ręce serdeczne podziękowania za wszelkie trudy i owoce minionych lat, za tę swoistą lekcję życiowej wytrwałości - czytał burmistrz, dołączając się do tych pięknych słów.

Obecni zaśpiewali Jubilatce gromie dwieście lat. Był tort i wznoszenie toastów. Spotkanie rodzinne było czasem wspomnień i radości z bycia we wspólnym gronie.