Dlatego my, Kazimierz z Bożej łaski król polski oraz ziem Krakowa, Sandomierza, Sieradza, Łęczycy, Kujaw, pan i dziedzic Pomorza i Rusi, chcemy podać do wiadomości wszystkim tak w teraźniejszości, jak i w przyszłości, że pragnąc rozszerzyć jak najbardziej pożytki naszego królestwa teraz opatrznemu mężowi Henrykowi, niegdyś wójtowi z Warty niniejszym dajemy i przyznajemy pełną i swobodną władzę lokowania od nowa miasta z sołectwa zwanego Koło, tak pospolicie nazywanego z dwoma wsiami do tegoż miasta wieczyście należącymi, nazywanymi tą samą nazwą Koło, wszystkim razem zawierającymi pięćdziesiąt włók magdeburskich, prawem niemieckim wspomnianym poprzednio magdeburskim, którym cieszy się miasto nasze Brześć. W którym to mieście lokowanym, publicznie jawnie zeznajemy, że wspominanemu poprzednio Henrykowi i jego prawnym i prawowitym dziedzicom i spadkobiercom wójtostwo wspomnianego miasta lokowanego za sześćdziesiąt grzywien groszy praskich.
Ponadto dajemy i pozwalamy wspomnianemu wyżej miastu nazwanemu Koło dwanaście lat i wspomnianym wyżej wsiom tym samym imieniem nazywanym sześć lat wolności, także do jakichkolwiek opłat oraz do podatków i poborów którychkolwiek, także do sepu i do innych, którymkolwiek imieniem są nazwane, w ogóle nie będą zobowiązani ani nie będą do nich za naszą sprawą przymuszani prawnie lub faktycznie. Po wygaśnięciu w obu przypadkach tej to wolności wspomniani wyżej obywatele z któregokolwiek placu jeden grosz praski, kmiecie zaś wspomnianych wyżej dwóch wsi, każdy z nich jednego fertona na każde święto błogosławionego Marcina najbliższe bezpośrednio od daty dzisiejszej licząc nam względem władzy zwierzchniej dać i zapłacić będą powinni.
Te oto wszystkie rzeczy i każdą z osobna, to jest lokację miasta i wyżej wymienionych wsi lokowanych, kupna, sprzedaży i rezygnacji wójtostwa i sołectwa wyżej wspomnianych i wszystko inne, co z wyżej wymienionych może nastąpić, mając za słuszne i prawomocne oraz one niniejszego pisma świadectwem ratyfikujemy, aprobujemy i potwierdzamy niniejszym przywieszeniem naszej większej pieczęci.
Działo się i dano w Dobczycach w poniedziałek po dniu błogosławionej Małgorzaty w roku Pańskim tysiąc trzysta sześćdziesiątym drugim.
